5.12 PM

Hallo, hier zijn we weer....

Allereerst onze excuses dat we niet meer regelmatig een post plaatsen.

Reden hiervan is dat er hier op het park geen draadloos netwerk is en dat alles via het dure mobiele netwerk moet, daarbij komt ook dat de groep zich meer gaat binden, heel gezellig, en er dus minder tijd is om een post te plaatsen.

Gelukkig zijn alle ziektes en kwalen weer overwonnen!!

We hebben gisteren echt een topdag beleefd!!!

We hebben gisteren nl een husky safari gedaan.

Na het ontbijt zijn we naar "Kopara" rendierfarm gereden.

In de kota hebben we wat uitleg gekregen van de rendierhouder.

Ze vieren hier in juni "nieuwjaar" omdat eind mei de rendieren geboren worden.

Ze gaan dan op zoek naar de rendieren in de bossen, om ze dan te merken.

Dit kan dan makkelijk omdat de rendieren bij elkaar kruipen om zich te beschermen tegen de muggen.

In augustus als de muggen weg zijn, verspreiden ze zich weer over het bos.

In oktober zoeken ze elkaar weer op om te paren.

In de winter worden de rendieren tegenwoordig bijgevoerd, dit is nodig, omdat door de ontbossing.

De bomen hebben hier nl pas na 150jaar een krulachtig spul aan de takken en dit eten de rendieren als ze door de grote hoeveelheden sneeuw niet bij mos etc. kunnen.

Rendieren kunnen 1 dag na de geboorte al sneller rennen dan een mens, dat is wel nodig, omdat de beer op dat moment uit zijn winterslaap komt en wel een klein rendiertje lust.

Afijn dit was mijn spreekbeurt.....hahahahaaa.....nu weer verder met de dag.

Eerst zijn we bij de rendieren gaan kijken en toen we een beetje verkleumd waren, met warme thee weer opgewarmd in het huis.

Daarna gingen we naar de honden, we hadden opdracht gekregen, geen foto's te maken, maar gelijk op te stappen, de honden zijn dan haast niet meer te houden als ze doorhebben dat ze mogen rennen.

Elk stel kreeg een slee, voortgetrokken door een hondenspan met 6 honden.

Eén persoon ging op de slee zitten en de ander moest achterop staan en sturen en waar nodig meelopen, steppen of juist afremmen.......en toen mochten ze los.........

Wat een fantastische ervaring om mee te maken.

Dwars door de natuur, echt prachtig, gewoon sprookjesachtig!!

Onderweg nog gestopt bij een rustplek, wel zo fijn want Cindy voelde inmiddels haar tenen niet meer, je koelt sneller af als je zit, dan als je achterop staat en telkens in beweging bent.

De rem even goed in de sneeuw slaan en op de rem wachten totdat de honden aan een touw vastgezet worden, anders gaan ze er vandoor.

Wij opwarmen in de tent en de hondjes afkoelen in de sneeuw, ze begraven zich er gewoon onder en sneeuw eten hè.

Binnen brandde het vuur en konden we weer worstjes roosteren boven het vuur, met broodjes en mosterd.

Vervolgens weer terug en nu kon Cindy achterop.

Terug bij de farm hebben we nog even bij de puppy's gekeken, zo leuk, als de puppy's ongeveer 5 weken zijn, gaan ze afhankelijk van het weer, naar buiten.

Aan het eind van de middag zijn we teruggebracht naar onze cottage, waar we aan het eind van de middag zijn gaan ijsvissen op het nabij gelegen meer.

Cindy is niet zo'n visser en bleef lekker in de cottage.

Eerst een gat boren in het ijs en vervolgens met een Playmobil-hengeltje wachten tot je zover afgekoeld was, dat je je handen niet meer voelde.

Bij een temperatuur van -32 graden hou je dat ongeveer 20 minuten vol, jemig wat was dat koud.

Blijft ook bijzonder dat als je inademt door je neus, je neusvleugels aan elkaar plakken door de kou, en als je uitademt schiet het weer los.

Daarna vlug naar de cottage, waar Cindy gelukkig al de sauna had opgestookt tot 110 graden, dus inderdaad een verschil van 142 graden in een paar minuten.

Na ons lekker opgewarmd te hebben, hebben we heerlijk gegeten en toen met de groep nog wat zitten kletsen onder het genot van een paar glühweintjes (het drankje is inmiddels door de groep omgedoopt tot een "Olga Lawina").

Jouko wou inmiddels zijn bar sluiten en we zijn daarom nog even in onze cottage verder gegaan.

Rond 23.30uur ons mandje opgezocht.

Vrijdag

Vandaag stond er weer een pistedag op het schema.

Ik heb heerlijk de hele dag geskied, het gaat steeds beter.

Cindy wilde liever met een aantal dames uit de groep, een rendierensledetocht gaan maken.

Ze is erg enthousiast over deze ervaring en ik ga zo de foto's eens bekijken.

Morgenochtend krijgen we crosscountry skiles ( beter bekend als langlaufen) en 's middags zullen we denk ik weer gaan skiën.

En dan zit het er al weer op, veel te snel voorbij deze super vakantie!

We houden jullie op de hoogte!!

Groeten, Cinenden

Reacties:

Hoi Cinenden, ben hartstikke blij dat het weer goed met jullie gaat. Geniet er nog maar lekker van. Warme knuffels van Pa en Ma S

Hallo jongens, hier zijn we dan weer. Na enkele malen de mailmachine (niet verwarren met de naaimachine!) te hebben opgestart en dus voor niets, ga ik dan zelf maar beginnen! Hoe gaat het met jullie? Is alles wel goed met jullie en zijn jullie weer opgeknapt? Nou, daar hopen we dan maar op en ook dat jullie nog steeds volop genieten van alles. Wij zijn in ieder geval zeer benieuwd naar jullie indrukken en belevenissen. De katjes maken het uitstekend en voelen zich hier helemaal thuis. Veders is hier ook alles prima en binnenkort hopen we jullie weer gezond en wel te ontmoeten. Geniet dus nog even en voor nu lieve groeten van ons, Pa en Ma B.........doeiiiiiiiiiii

Verhaal van vandaag van Cindy:

We zijn weer naar de rendierfarm gereden.

Daar kregen we allemaal onze eigen sleede.

De sledes en rendieren werden als een treintje aan elkaar gemaakt, de rendierhouder voorop.

We werden heerlijk ingepakt in dekens om warm te blijven.

Zo gingen we in een slakkengangetje over een pad door de bossen.

In het begin had ik zoiets van: "is dit het nu?"

Maar het was wel rustgevend, zo in de stilte in de bossen en heel langzaam werd alles bedekt door een verse laag sneeuw, ook wijzelf.

Midden in het bos was er ineens een plek met heel veel vrij lopende rendieren.

Schitterend gezicht, die beestjes in hun natuurlijke omgeving, op hun gemak op zoek naar mos of dat krulspul aan de bomen.

Daar hebben we een tijd stil gestaan, om ze op ons gemak te observeren en foto's te maken, er was daar zo'n serene rust.

Toen terug naar de farm, opwarmen in de kota bij het vuur en wat warms te drinken.

We zijn nog even gaan kijken in de wei, waar de jonge rendieren staan, waarmee getraind wordt.

Na zo'n 5 jaar trainen kunnen ze voor het eerst voor de slede, jonge rendieren zijn heel bang en moeten dus eerst trainen, in het begin is dat wel 2x één uur per dag.

We mochten ze zelfs nog even voeren.

In het winkeltje heb ik een mooi wit / grijs rendierenvel gekocht als souvenir.

Weer teruggereden naar de skipiste en daar een heerlijke rendierburger op en toen op pad naar de ski-hut.

De skiërs waren daar inmiddels ook weer geland.

Op de terugweg naar de cottages hebben we inkopen gedaan voor vanavond.

We willen met z'n allen na het eten bij een stel van de groep in de cottage een gezellige avond houden, aangezien de k-index voor het Noorderlicht weinig goeds voorspelde, kunnen we net zo goed binnen gaan zitten.

Dus lekker met elkaar kletsen en lachen, op onze ena laatste avond hier........het bleef nog lang gezellig.